Kids


Podcast hooggevoelige kinderen.

Onderstaande podcast is de ingekorte versie van de podcast onder menu-item Artikelen over de werkzaamheden van Praktijk True Colours. In deze korte versie gaat het vooral over hooggevoelige kinderen en mijn persoonlijke ervaringen die geleid hebben tot het werken met deze doelgroep.


Help, mijn kind is anders!…. of Hoera, mijn kind is anders!

De keuze is aan jullie zelf. Hoe ga ik om met mijn hoogbegaafde, hoogsensitieve, paranormale, autistische, dyslectische, dyscalculische of ADHD-kind? Gaan we vechten met elkaar en ons wereldbeeld opdringen aan onze kinderen? Of luisteren we naar onze kinderen en proberen we hun visie op de wereld te begrijpen? Je zult versteld staan wat je dan kunt leren van je eigen kind!

Kijk eens door de ogen van je kind, wees weer even kind: Waar is het kind in jezelf gebleven? En ga nu niet zeggen dat je het als volwassene beter weet, voordat je eerst om je heen hebt gekeken hoe de wereld er op dit moment uitziet. Willen wij deze chaos, deze onvrede, deze onmacht aan onze kinderen overbrengen?

De kinderen van NU hebben een enorme innerlijke wijsheid. Zij willen deze graag met ons delen en van hieruit de wereld een stukje beter maken. Dat lukt echter niet als we hen blijven benaderen vanuit het oude systemische denken waarin wijzelf zijn opgegroeid. Deze kinderen zijn ware vernieuwers en verdienen het om gehoord te worden. In mijn praktijk geef ik hen een stem, en help hen om hun unieke kwaliteiten te ontplooien, zonder hier een etiket op te plakken van anders te zijn.


Ga direct naar:

Waarom ik kinderen help…



Als kind kon ik niet praten over mijn paranormale ervaringen en hoogsensitiviteit. Hierdoor voelde ik mij vaak onbegrepen en vreselijk eenzaam. Daarnaast was ik ook nog eens enorm wijs voor mijn leeftijd. Hierdoor ontstond ten onrechte de indruk dat ik geen hulp nodig had, dat ik mezelf wel redde…… Ik werd te snel volwassen. Deze ervaringen hebben ervoor gezorgd dat ik met name hoogsensitieve -en paranormale kinderen een warm hart toedraag. Daarnaast weet ik ook hoe moeilijk het kan zijn om te leren lezen, schrijven en rekenen. Na mijn herseninfarct heb ik aan den lijve ervaren hoeveel moeite het kost om de chaos, de losse contacten in het hoofd de baas te kunnen. Je hebt nu eenmaal structuur in je hoofd nodig om het alfabet en de cijfers te leren.

Ik help kinderen graag om met hun hoogsensitiviteit, paranormale gaven of leerproblemen om te gaan. Daarbij leer ik hen soms praktische oefeningen aan. Dit kunnen energie-oefeningen, Brain Gym-oefeningen of NLP-oefeningen zijn. Zo werk ik o.a. met de Matrixmethode bij kinderen met leerproblemen zoals dyslexie of dyscalculie, ADHD en autisme. Ook werk ik veel met bloesemremedies, celzouten, etherische olieën en beelden (kaarten). Maar ook de dieren hier op het terrein (en dan met name de paarden) helpen graag een handje mee. Hun onvoorwaardelijke aanwezigheid heeft al menig kind een steuntje in de rug gegeven.

Het ontstaan van een isolement als gevolg van onbegrip door de omgeving of onmacht in jezelf, omdat je niet weet wat je met je gaven of problemen aan moet is namelijk niet nodig. We leven nu gelukkig in een tijd, waar hoogsensitiviteit, spiritualiteit en paranormale waarnemingen steeds meer op positieve wijze in de belangstelling staan. Dat maakt het gemakkelijker om erover te praten met ouders of klasgenoten. Je hoeft je niet gelijk een buitenbeentje te voelen.

Hierna volgt een gedicht dat mij persoonlijk erg raakte, omdat het mijn gevoel beschrijft dat ikzelf als kind vaak had.


Als ze als kind….
Als ze als kind niet zo stil had hoeven zijn. Had ze misschien vandaag het hoogste lied gezongen. Als ze als kind niet altijd zo alleen was geweest. Had ze vandaag misschien al lang iemand gevonden.

Als ze als kind niet altijd zo bang had hoeven zijn. Had ze vandaag misschien van iemand durven houden. Als ze als kind niet altijd zo ’n puinhoop had gezien. Had ze vandaag misschien kastelen kunnen bouwen.

Als ze als kind de warmte van de zomer had gekend. Was ze die warmte in haar winter nooit verloren. Als ze als kind de warmte van een nest had gekend. Had het haar hele leven lang niet zo gevroren.

Als ze als kind niet zo oud had hoeven zijn. Had ze vandaag nog een kinderlied gezongen. Als ze als kind gewoon een kind had kunnen zijn. Was ze vandaag als kind opnieuw begonnen.

Liselore Gerritsen uit: Oktoberkind 1984

Kenmerken van een hoogsensitief, soms zelfs paranormaal kind.

Er zijn diverse verzamelnamen om hoogsensitieve kinderen mee aan te duiden: nieuwetijdskinderen, kristalkinderen, indigokinderen, sterrenkinderen of regenboogkinderen. Let op: Hoog Sensitieve Personen (HSP’ers, zie ook de test hierna) hoeven niet paranormaal te zijn, maar het kan wel. Zij zijn ‘alleen maar’ extra gevoelig. Paranormale kinderen zijn per definitie HSP’ers. Hun gevoel, innerlijk weten en/of hun zintuigen zijn dermate fijn afgestemd dat ze meer kunnen waarnemen dan de gemiddelde mens met zijn blote oog, oor, neus of mond.

Nu is ieder kind uniek, met unieke eigenschappen. Daarom zal een paranormale begaafdheid zich bij ieder kind anders uiten. En zo zal de ontwikkeling van een kind op een voor hem/haar unieke wijze verlopen. Het is dan ook van te voren vaak lastig in te schatten of en hoe een bepaalde gave zich in de toekomst zal ontwikkelen. Een en ander hangt af van keuzes die gemaakt worden gedurende het leven en de ervaringen die het kind opdoet. Een ding is in ieder geval zeker: Begeleiding op het paranormale pad voor zowel ouders als kind is zinvol, een ontwikkeling forceren of afdwingen heeft absoluut geen zin en werkt alleen maar averechts!

Een aantal veel voorkomende kenmerken bij hoogsensitieve kinderen zijn:

  • Veel huilen als baby.
  • Verrassend wijze uitspraken doen voor hun leeftijd.
  • Leven vanuit een eigen wijsheid, innerlijk weten, waardoor ze bestaande waarden en overtuigingen aan hun laars lappen. Ze maken keuzes op basis van hun gevoel en niet met hun verstand.
  • Emotionele benadering van de omgeving.
  • Gevoeligheid voor stemmingen van anderen, scherp aanvoelen van spanningen, stemmingswisselingen
  • Reageren vanuit een sterk rechtvaardigheidsgevoel, moeite met bedrog en onechtheid. Ook het onmiddellijk doorzien van onrecht, onechtheid en bedrog.
  • Zeer druk of juist teruggetrokken gedrag, hetgeen wij met onze hokjesgeest vaak etiketteren als ADHD of autisme. Vaak is er echter geen sprake van een aangeboren hersenafwijking maar hebben deze kinderen moeite met ‘aarden’: In tegenstelling tot bijvoorbeeld een ADHD’er kunnen deze kinderen, als hen echt iets interesseert, zich wel concentreren, leren ze van negatieve ervaringen en zijn ze te corrigeren, mits ze dit als rechtvaardig beschouwen.
  • Dyslexie of dyscalculie (moeite met lezen, schrijven, rekenen en vaak ook het leren van vreemde talen).
  • Moeite met ons logische, analytische schoolsysteem, waardoor ze ten onrechte als dom bestempeld worden met soms de bijbehorende consequenties van speciaal onderwijs. Door het intuïtieve ervaren maken deze kinderen gedachtesprongen die voor volwassenen niet logisch zijn. Bovendien nemen zij informatie analoog op, hetgeen meer tijd en moeite kost dan in het huidige leertempo is toegestaan. Ze raken in verwarring als ze woorden niet kunnen ervaren als een beeld, geur, smaak, geluid of gevoel, of wanneer ze niet kunnen omschrijven wat ze ervaren. Dit leidt vaak tot het zelf verzinnen van woorden. Zij leren meer van ervaren, herkennen en toepassen van inzichten dan van kennis in het hoofd stampen. Door hun ervaringsgerichtheid zijn deze kinderen meer gericht op het proces dan het doel.
  • Moeite met de motoriek, hetgeen meestal het gevolg is van slecht ‘geaard’ zijn.
  • Dromerig, vaak sterk visueel ingesteld.
  • Origineel.
  • Sterk intuïtief.
  • Paranormale ervaringen. Bijvoorbeeld het zien van kleuren om mensen, dieren, planten en dingen heen en het voelen wat die kleuren betekenen. Het van te voren weten wat er gaat gebeuren. (Reïncarnatie)verhalen over: “vroeger, toen ik nog bij die andere pappa en mamma woonde…”. Het voelen van kracht of warmte in bijvoorbeeld de handen, die bij oplegging op een zere plek de pijn wegnemen. Het zien van mensen of andere figuren die anderen niet zien en eventuele communicatie hiermee.
  • Voedselintoleranties (suiker, melk, gist, theïne, cafeïne).
  • Extreme reacties op alcohol, drugs of medicijnen.
  • Ziektes zoals astma, huidaandoeningen
  • Sterke binding met de natuur.
  • Verschil tussen de taal, motorische, intellectuele of sociale ontwikkeling; deze ontwikkelingsgebieden lopen niet altijd gelijk op.
  • Vatbaar voor psychische klachten (bijvoorbeeld faalangst, eenzaamheid, heimwee, onzekerheid, depressie, agressie, angst, dissociatie, schizofrenie, paranoïa, fobieën), die ook vaak voortkomen uit het onvermogen zich te aarden: Kinderen die zich onveilig, angstig, niet begrepen voelen aarden niet zo gemakkelijk.

Het aarden

Uit het bovenstaande blijkt hoe belangrijk het is om goed geaard te zijn, dat wil zeggen dat je met beide voeten goed op de grond staat, verbinding hebt met de aarde, met je fysieke lichaam. De ziel, het energetische lichaam, is stevig verbonden met het fysieke lichaam. Deze integratie tussen lichaam en ziel vindt plaats tijdens de eerste zeven levensjaren van een kind. Veel lichamelijke en psychische klachten komen voort uit het slecht geaard zijn, omdat het kind -letterlijk- niet goed in zijn vel zit.

Tijdens het coachen van kinderen besteed ik dan ook altijd veel aandacht aan de aarding. Ik leer zowel ouder als kind aardingsoefeningen om zelf thuis te doen. Daarnaast kun je als ouder het kind helpen aarden door:
Het een veilige en stabiele omgeving te bieden.
Het te beschermen tegen teveel prikkels.
Voldoende rust en regelmaat in te bouwen.
Het kind te leren zijn grenzen te ontdekken en deze tijdig aan te geven (begin bij jezelf….!!!).
Lichamelijke ondersteuning via bijvoorbeeld stoeien, knuffelen, kinderyoga, sporten, trampoline springen, lichaamstherapie etc.

Hoe hoog gevoelig ben ik?

Een op de vijf mensen wordt geboren met een verhoogde gevoeligheid, en vele grote kunstenaars en denkers die de wereld heeft voortgebracht waren hoog gevoelig. Veel hooggevoelige mensen zijn uiterst consciëntieus en intuïtief. Maar de eigenschap heeft ook lastige kanten: Hoog gevoelige mensen hebben de neiging snel overweldigd te raken door gezelschap, het werk of een drukke omgeving, waardoor ze als reactie, in hun schulp kruipen. Hoog gevoelige mensen hebben vaak last van onzekerheid en van sociale belemmeringen.

Het is meer regel dan uitzondering dat hoog gevoelige personen pas in de tweede helft van hun leven eindelijk zichzelf ‘vinden’ en voor zichzelf op durven te komen. eenhoornVeel hoog gevoelige personen hebben slaapproblemen, vooral in drukke hectische tijden. De antipathie die veel hoog gevoelige mensen hebben om voor een baas te moeten werken, kun je in dit daglicht bezien wel verklaren: Geen werkdruk van buiten af, geen verplichte werktijden, geen collega’s en geen concurrentiestrijd willen hebben, krijgt nu een plaatsje.

Uit het boek “Hoog sensitieve personen” van Elaine Aron volgt hierna een zelfkennistest om te zien hoe hoog gevoelig je bent. Denk er wel aan: Geen enkele psychologische test is zo betrouwbaar dat je je leven erop zou moeten baseren!! Beantwoord iedere vraag al naar gelang je gevoel je ingeeft. Antwoord met ‘ja’ als het in ieder geval enigszins voor jou opgaat. Antwoord met ‘nee’ als het niet speciaal of helemaal niet voor jou geldt.

  • Ik ben me bewust van subtiele signalen in mijn omgeving.
  • Ik word beïnvloed door de stemmingen van anderen.
  • Ik ben nogal gevoelig voor pijn.
  • Tijdens drukke dagen merk ik dat ik behoefte heb om me terug te trekken in mijn bed of een donkere kamer of een andere plek waar ik ongestoord alleen kan zijn.
  • Ik ben bijzonder gevoelig voor de effecten van cafeïne.
  • Ik raak gemakkelijk overvoerd door dingen als fel licht, sterke geuren, grove weefsels of harde sirenes.
  • Ik heb een rijke en complexe innerlijke belevingswereld.
  • Ik voel me niet op mijn gemak bij harde geluiden.
  • Ik kan diep geroerd raken door kunst of muziek.
  • Ik ben consciëntieus.
  • Ik schrik gemakkelijk.
  • Ik voel me opgejaagd als ik veel moet doen in korte tijd.
  • Als mensen zich in een fysieke omgeving niet prettig voelen weet ik meestal wat er moet gebeuren om dat te veranderen ( door bijvoorbeeld het licht te dimmen of het meubilair te verplaatsen).
  • Ik raak geïrriteerd als mensen proberen me te veel dingen tegelijk te laten doen.
  • Ik doe er mijn best te voorkomen dat ik fouten maak of dingen vergeet.
  • Ik kijk uit principe niet naar gewelddadige films of tv shows.
  • Ik voel me ongemakkelijk als er veel om me heen gebeurd.
  • Als ik erge honger heb heeft dat een sterke invloed op mijn concentratievermogen of mijn humeur.
  • Veranderingen in mijn leven brengen me van mijn stuk.
  • Ik heb een neus voor delicate geuren, smaken, geluiden en kunstwerken en geniet daarvan.
  • Het vermijden van situaties die mij van streek maken of overbelasten heeft bij mij een hoge prioriteit.
  • Als ik met iemand moet wedijveren of op mijn vingers word gekeken, word ik zo nerveus of gespannen dat mijn prestaties veel minder zijn dan gewoonlijk.
  • Als kind werd ik door mijn ouders of leraren gevoelig of verlegen gevonden.


Jouw score:
Hieronder volgt een zeer korte uitleg. Voor een goede uitleg en de gevolgen van je antwoorden zie het boek.

Minder dan 5 vragen met ja beantwoord:
Je bent niet echt hoog sensitief. Zijn de vragen waarop je overduidelijk JA heb geantwoord, uitzonderlijk waar voor jou, dan ben je weer iets meer hoog gevoelig dan anderen.

Meer dan 5 maar minder dan 10 vragen met ja beantwoord:
Je bent vrij hoog gevoelig. Je hebt dan ook wat moeite om je aan te passen in deze wat ongevoelige wereld.

Meer dan 10 maar minder dan 15 vragen met ja beantwoord:
Je bent erg hoog gevoelig. Dat maakt ook dat je heel veel moeite hebt je aan te passen en de wereld te accepteren zoals hij is. Je bent waarschijnlijk ook paranormaal ingesteld.

Meer dan 15 vragen met ja beantwoord:
Dit is niet normaal meer, zo hoog gevoelig als jij bent. Het maakt dat je bijna alles aanvoelt en op voorhand weet. Tegen jou kan men niet liegen. Je zult het vaak moeilijk hebben in deze wereld waar in er voor jou zoveel gevoel mist en waar in iedereen alleen maar met zichzelf bezig lijk te zijn. Je kan er wat eenzaam door zijn en weinig vrienden hebben. Soms kun je last hebben van allerlei kwaaltjes en aandoeningen, of ben je moe van kop tot teen, alsof je opgebrand bent. Hoog gevoeligheid heeft ook zo zijn keerzijde.


Metaforen


Metaforen kun je gebruiken om iemand iets duidelijk te maken, zonder dat hij of zij zich persoonlijk aangevallen voelt. Met name kinderen zijn erg gevoelig voor metaforen. Het zijn immers net sprookjes, waarbij ze hun fantasie de vrije loop kunnen laten. Zij pikken de boodschap, de moraal van het verhaal, er feilloos uit. Wij volwassenen denken vaak nog teveel na: “Dat kan toch helemaal niet?”…………Komt het u bekend voor? Als je je kind iets bij wilt brengen op een speelse manier of als graag wilt dat je kind een bepaald gedrag verandert, kun je daarbij metaforen gebruiken.

Hierna volgen een tweetal metaforen. De eerste metafoor heb ik verzonnen voor een driejarig meisje dat een dusdanig sterke aura heeft dat ze steeds doolzielen aantrekt (doolzielen zijn zielen die de weg naar het licht nog niet gevonden hebben en hulp vragen aan iemand die hen kan waarnemen). Probeer een kind van drie maar eens uit te leggen hoe ze dolende zielen naar het licht begeleidt! Dit meisje sliep niet meer, was continue angstig en kon zich absoluut niet concentreren vanwege al dat ‘bezoek’ om haar heen. Dit meisje speelt veel met playmobiel, vooral met een popje genaamd ‘Do’ en haar roze roeibootje. Daar heb ik op ingehaakt.



Het roze bootje van Do.

Do wordt wel eens gepest door een meneer of mevrouw of soms zelfs een door kindje. Het zijn steeds weer andere meneren en mevrouwen en die zijn meestal niet zo aardig. Ze zien er vaak ook erg eng uit. Het lijken wel spoken. Er komen ook er een heleboel kinderen langs. Die kinderen zijn meestal niet zo eng. Zij willen graag meespelen en mee-eten. Maar Do wordt er wel eens moe van. Ze gaan niet altijd weg als zij dat wilt. Bovendien ziet Do’s moeder ze niet en wilt dan geen extra bordje of stoeltje bijzetten. En dan kunnen ook de kinderen heel erg boos worden. Vooral ’s nachts is het heel eng, dan komen er allemaal mensen door de muur. Do wil daarom niet meer in haar eigen bed slapen. Do kijkt ook heel goed om zich heen. Stel dat er weer zo’n enge mevrouw of meneer achter de deur staat?

Gelukkig heeft Do’s moeder een mevrouw gebeld. Die mevrouw kan ook mevrouwen, meneren en kinderen zien, zegt ze. En wat nog veel fijner is, die mevrouw kan ze allemaal wegsturen. Ze heeft Do en haar moeder ook geleerd hoe dat moet. Maar daarvoor moest die mevrouw wel zelf eerst een grote zon op Do’s kamer maken. Ze noemde het ‘een doorgang naar de wereld van het licht’. Wat dat precies betekent weet Do niet. Maar ze weet wel dat de zon heel erg mooi en warm is. En ook heel erg sterk, want de enge mevrouwen en meneren en ook de kinderen gaan er allemaal naar toe en willen er graag doorheen.

De mevrouw pakt het roze bootje van Do en zet daar alle meneren, mevrouwen en kinderen in. Dan maakt ze de zon open, net als de deur van Do’s klerenkast. Nu kan het roze bootje met alle mensen erin doorvaren. Ze zwaaien nog even naar Do en roepen: “Bedankt hoor!” Hierna maakt de mevrouw het zonnetje weer dicht. Nu laat de mevrouw de moeder van Do oefenen met het openen en sluiten van de zon. De moeder van Do is erg knap want ze kan het ook! En Do mag ook meehelpen. Zij is de kapitein van het roze bootje en mag iedereen aan boord roepen. Ook mag zij met het bootje door de zon heen varen. Omdat de moeder van Do niet weet wanneer er weer mensen zijn, zegt de mevrouw dat Do dit gewoon kan vertellen aan haar moeder. Samen kunnen ze dan iedereen door het zonnetje sturen!

De tweede metafoor hebben we verzonnen met ons NLP intervisiegroepje voor een van de dochtertjes (4 jaar), die steeds haar jongere broertje (1,5 jaar) mept als hij met haar speelgoed wil spelen. Moeder wil dat de oudste naar haar toe komt om hulp te vragen, in plaats van dat de oudste er op los begint te meppen. Dit dochtertje heeft veel ontzag voor Ienemienie van Sesamstraat. Als moeder in de rol van Ienemienie kruipt luistert ze meestal beter. Ook op deze informatie konden we inhaken.




Ienemienie en Tommie.

Ienemienie speelt lekker met de autootjes. Tommie komt binnen. “Wat een mooie auto’s!” Hij wil ook met de autootjes spelen: Tommie pakt zomaar, zonder het te vragen, een auto! Ienemienie gilt: “Die is van mij!”. Ienemienie wordt heel boos en begint Tommie te slaan, net als jij wel eens doet met Jantje. O, jee….Tommie valt tegen de muur. Oh, oh, zijn neus doet erg zeer. Er komen heel veel bloedjes uit. Ienemienie schrikt heel hard: Wat heb ik nu gedaan?” Sien moet met Tommie naar de dokter. Tommie krijgt een hele mooie Sesamstraatpleister op zijn neus. Als Tommie van de dokter terugkomt, geeft Ienemienie Tommie een dikke kus en zegt: “Sorry, ik zal je nooit meer slaan”. Sien zegt tegen Ienemienie: “Het is ook niet leuk als Tommie iets van je afpakt. Kom de volgende keer maar naar mij, dan zal ik jullie helpen”. Ienemienie knikt: “Dat vind ik heel fijn. Dan kunnen we goed samen spelen en hoef ik Tommie helemaal geen pijn te doen!”.

Is je interesse gewekt? Lees dan eens het boek van Henri de Vidal St. Germain; “De eigen wijsheid van het kind”. Dit staat bol van de metaforen/sprookjes.


De Indigo- en Kristallijne Kinderen door Dr. Doreen Virtue

Auteur van de boeken ‘De zorg voor en het voeden van Indigokinderen’ en ‘De Kristallijne kinderen’.



Het eerste dat mensen opvalt aan Kristallijne Kinderen, is hun grote doordringende ogen die veel ouder zijn dan hun leeftijd. Hun ogen grijpen je en hypnotiseren je, terwijl je je realiseert dat je ziel wordt blootgelegd voor het kind om te zien. Misschien is het je opgevallen dat dit bijzondere nieuwe ‘ras’ van kinderen wereldwijd razendsnel toeneemt. Ze zijn blij, een genot en vergevingsgezind. Deze generatie van nieuwe lichtwerkers in de leeftijd van 0 tot zo’n 7 jaar, is zoals geen andere generatie was. In vele opzichten ideaal, zijn ze de richtingduiders voor waar wij als mensheid op af stevenen… En het is een mooie bestemming! De oudere kinderen (grofweg van 7 tot 25), ook wet de ‘Indigo Kinderen’ genoemd, hebben een aantal kenschetsende overeenkomsten met de Kristallijne Kinderen. Beide generaties zijn hooggevoelig en paranormaal begaafd en hebben belangrijke levensdoelen. Het belangrijkste verschil is hun karakter. Indigokinderen hebben een strijdkrachtige mentaliteit, omdat hun gezamenlijke doel het neerhalen van oude systemen is die ons niet langer dienen. Zij zijn hier om de overheid, het onderwijs en legale systemen die niet integer zijn, te vernietigen. Om deze taak te realiseren, hebben ze driftbuien en een vastbesloten wil nodig.


De conformistische volwassenen die verandering weigeren, begrijpen deze Indigokinderen vaak verkeerd. Ze plakken op hen vaak het etiket van ‘Attention Deficit with Hyperactivity Disorder (ADHD) of Attention Deficit Disorder (ADD). Het is betreurenswaardig dat deze Indigokinderen, als ze medicijnen krijgen, vaak hun prachtige gevoeligheid, spirituele gaven en strijdvaardige energie verliezen. Er is uitvoerig geschreven over deze Indigokinderen in mijn boek ‘De zorg voor en het voeden van Indigokinderen’ en in ‘De Indigokinderen’, geschreven door Lee Carroll en Jan Tober (beiden uitgegeven door Hay House).


De Kristallijne Kinderen daarentegen zijn gelukzalig en hebben een opgeruimd karakter. Natuurlijk hebben ze af en toe een driftbui, maar over het algemeen zijn deze kinderen vergevingsgezind en gemakkelijk in de omgang. Zij zijn de generatie die profiteert van het pad dat de Indigokinderen voor hen hebben geëffend. Als eerst banen de Indigokinderern zich een weg met een kapmes, alles dat niet integer is wegsnijdend. Vervolgens treden de Kristallijne kinderen in het pad dat door de Indigo’s is vrijgemaakt naar een veiligere en meer zekere wereld. Deze twee generaties hebben de titels ‘Indigo` en ‘Kristallijn’ gekregen, omdat deze termen het beste hun aurakleuren en energiepatronen beschrijven. Indigokinderen hebben veel indigoblauw in hun aura. Dit is de kleur van het ‘derde oogchakra’: een centrum van energie in het hoofd tussen de twee wenkbrauwen. Dit chakra reguleert helderziendheid of de gave om energie, visioenen en geesten te zien. Veel Indigokinderen zijn dan ook helderziend. De Kristallijne kinderen hebben opaalkleurige aura’s in de meest prachtige pasteltinten. Zoals u in dit boek zult lezen, wordt deze generatie bovendien gekenmerkt door een fascinatie voor kristallen en stenen.


Indigokinderen bespeuren onoprechtheid, net zoals een hond angst kan ruiken. Indigo’s weten als er tegen ze gelogen wordt, als ze betutteld worden of gemanipuleerd. En omdat het hun gezamenlijke doel is om ons naar een nieuwe wereld van integriteit te leiden, hebben de Indigo’s innerlijke integrale leugendetectoren. Zoals eerder genoemd, is deze strijdkrachtige inslag bedreigend voor sommige volwassenen. En de Indigo’s zijn niet in staat om zich te conformeren aan disfunctionele situaties thuis, op het werk of op school. Ze kunnen zich niet losmaken van hun gevoelens en net doen alsof alles goed is… tenzij ze medicijnen krijgen of verdoofd worden.

Ook de aangeboren spirituele gaven van Kristallijne Kinderen wordt vaak niet goed begrepen. En dan in het bijzonder hun telepathische gaven waardoor zij pas op latere leeftijd gaan praten. In de nieuwe wereld waarheen de Indigo’s ons leiden, zullen we ons allen veel meer bewust zijn van onze intuïtieve gedachten en gevoelens. We zullen ons niet langer verlaten op het gesproken of geschreven woord. Communicatie zal sneller, directer en eerlijker zijn, omdat het van geest-tot-geest gebeurd. Nu al komen steeds meer mensen in contact met hun paranormale gaven. Onze belangstelling voor het paranormale is groter dan ooit en gaat vergezeld met boeken, televisieprogramma’s en films over dit onderwerp.


Daarom is het ook niet verrassend dat de generatie die na de Indigo’s komt, onvoorstelbaar telepathisch is. Bij veel Kristallijne Kinderen zie je dat ze later beginnen met praten; het is niet ongebruikelijk dat zij daarmee pas beginner als ze 3 of 4 jaar oud zijn. Ouders vertellen me echter dat ze geen enkel probleem hebben in het communiceren met hun stille kinderen. Integendeel! Ze communiceren met hun Kristallijne Kinderen van geest-tot-geest. En de Kristallijne Kinderen gebruiken een combinatie van telepathie, zelfbedachte taal van tekens en geluiden (inclusief zingen) om duidelijk te maken wat ze willen. Problemen komen om de hoek kijken als zij door medischen onderwijspersoneel bestempeld worden als kinderen met ‘abnormale’ spraakpatronen. Het is geen toeval dat nu er zo veel Kristallijne Kinderen geboren worden, er vaker dan ooit de diagnose van autisme wordt gesteld. Het is waar dat de Kristallijne Kinderen anders dan de andere generaties zijn. Waarom zouden we deze verschillen als een ziekte beschouwen? Zolang de kinderen met succes thuis kunnen communiceren en hun ouders geen problemen melden… Waarom zouden we er dan een probleem van maken?


De diagnostische criteria voor autisme is heel duidelijk. Het stelt dat een autist in zijn of haar eigen wereldje leeft en niet in verbinding staat met andere mensen. De autist praat niet omdat hij onverschillig staat ten opzichte van communiceren met anderen. Daarentegen zijn Kristallijne Kinderen het tegenovergestelde. Geen enkele generatie is meer verbonden, communicatief begaafd, zorgend en knuffelig dan zij. Daarnaast zijn ze behoorlijk filosofisch en spiritueel begaafd. En ze spreiden een ongekend niveau van goedaardigheid en gevoeligheid voor deze wereld ten toon. Kristallijne Kinderen omhelzen je spontaan en zorgen voor mensen in nood. Een autistisch iemand zou dat nooit doen!
De diagnostische criteria voor autisme is heel duidelijk. Het stelt dat een autist in zijn of haar eigen wereldje leeft en niet in verbinding staat met andere mensen. De autist praat niet omdat hij onverschillig staat ten opzichte van communiceren met anderen. Daarentegen zijn Kristallijne Kinderen het tegenovergestelde. Geen enkele generatie is meer verbonden, communicatief begaafd, zorgend en knuffelig dan zij. Daarnaast zijn ze behoorlijk filosofisch en spiritueel begaafd. En ze spreiden een ongekend niveau van goedaardigheid en gevoeligheid voor deze wereld ten toon. Kristallijne Kinderen omhelzen je spontaan en zorgen voor mensen in nood. Een autistisch iemand zou dat nooit doen!


In mijn boek ‘De zorg voor en het voeden van Indigokinderen’ schreef ik dat ADHD eigenlijk zou moeten staan voor ‘Attention Dialed into a Higher Dimension’ (Aandacht Direct verbonden met de Hogere Dimensie). Deze term is een heel wat betere benaming voor die generatie. En vanuit datzelfde uitgangspunt willen Kristallijne Kinderen niet als autistisch bestempeld worden. Ze zijn niet autistisch; ze zijn geweldig! Deze kinderen verdienen onze eerbied, in plaats van dat we ze labelen als disfunctioneel. Als er al iemand niet goed functioneert, dan zijn het de systemen die geen onderdak bieden aan de voortdurende evolutie van het menselijk ras. Als we de kinderen beschamen door ze te labelen of ze te onderwerpen door het innemen van medicijnen, dan ondermijnen we een geschenk uit de hemel. Dan vernietigen we een beschaving voordat deze zich kan settelen. Gelukkig zijn er veel positieve oplossingen en alternatieven. En dezelfde hemel die ons de Kristallijne Kinderen heeft gestuurd, kan diegenen van ons helpen die als advocaat van deze kinderen opstaan. Ik begon de Kristallijne Kinderen voor het eerst op te merken tijdens mijn reizen over de wereld, waarbij ik workshops over engelen gaf. Hun ogen en biologerende persoonlijkheden vielen me op. Ik voerde mentale gesprekken met deze kinderen en kon hun antwoord heel duidelijk in mijn geest horen. Ik zou ze zien lachen als antwoord op de complimentjes die ik ze met mijn geest zond. ‘Deze kinderen horen mijn gedachten’ realiseerde ik me! De daaropvolgende jaren interviewde ik kinderen en ouders voor mijn boek. Ik ben altijd gefascineerd geweest om lijnen in het menselijk gedrag te ontdekken. En hoewel we allemaal net zo uniek zijn als sneeuwvlokken, hebben die sneeuwvlokken overeenkomsten.


Bij de Indigokinderen vond ik de karaktertrekken zoals eerder beschreven. En met de Kristallijne Kinderen had mijn onderzoek veel onverwachte wendingen. Ik werd verliefd op elk jong Kristallijn Kind dat ik ontmoette. Hun harten waren net zo open en liefdevol als van welke engel dan ook met wie ik contact had. lk vond ze ontwapenend en zonder pretenties. Ik viel in slaap, denkend aan deze kinderen, en ik stond op met veel informatie die me terwijl ik sliep door de geestenwereld werd gegeven, wellicht zelfs door de Kristallijne Kinderen zelf?


Elke ochtend werd ik wakker, meer wetend over de Kristallijne Kinderen dan ik de avond ervoor wist! Ik begon lezingen te houden over de Kristallijne Kinderen en ontmoette een publiek dat mijn verhaal zeer goed ontving. Velen van hen waren ouders, grootouders of leraren van deze speciale jongeren. Ze herkenden de kenmerken van hun kind direct terwijl ik deze beschreef. Vervolgens vroeg ik mensen uit de zaal en abonnees van mijn nieuwsbrief om een vragenlijst in te vullen over hun Kristallijne Kind. Al binnen een dag nadat ik dit verzoek had uitgezet, ontving ik honderden reacties. Voor dit boek heb ik honderden pagina’s met verhalen doorgenomen, aan mij gegeven door mensen die deze opmerkelijke kinderen grootbrengen en onderwijzen. Toen ik me over de uitkomsten boog, gebeurden er twee dingen. Ten eerste voelde ik dat mijn hart zich vulde met liefde en dankbaarheid. Alleen al het lezen van die verhalen gaf me het gevoel dat ik in de aanwezigheid van krachtige engelen was! Ik voelde me dolgelukkig en gerustgesteld door de aanwezigheid van deze wonderbaarlijke jongeren op onze aarde. Ik voelde me ook gerustgesteld over onze gezamenlijke toekomst. God zou nooit zo’n bijzonder mensenras naar de aarde sturen als we op deze aarde op onze laatste benen zouden lopen. Net zoals wij zijn geëvolueerd van aapachtige naar mens, zijn de Kristallijne Kinderen het concrete bewijs dat we ons evolueren.


Het tweede dat me duidelijk werd, is dat ik kristalheldere patronen zag tussen elke persoon die de vragenlijst had ingevuld. Ik las talrijke vergelijkbare situaties over de Kristallijne Kinderen en hun relatie met dieren, planten, stenen en bijvoorbeeld oudere mensen. Ik boog me over veel verhalen die een bijna beangstigende overeenkomst aantoonden over deze kinderen, telepathisch communicerend met hun ouders… terwijl ze mondelinge communicatie vermijden.


Veel ouders vertelden me dat ze zich niet konden vinden in de beschrijvingen van de Indigo Kinderen. “Mijn kind lijkt anders. Maar de omschrijving van een Kristallijn Kind typeert mijn kind perfect! “De meeste ouders gaven aan dat ze een blije relatie hebben met hun Kristallijne Kind, gekenmerkt door zeer weinig problemen. Wereldwijd omschreven ouders en grootouders hun Kristallijne Kinderen als ‘een Engel’, ‘de liefde van mijn leven’, ‘een waarlijk plezier’ en ga zo maar door.


Het viel me op dat niet alleen de Kristallijne Kinderen spiritueel hoog gevoelig waren, maar ook hun ouders. De zielen van Kristallijne Kinderen kozen blijkbaar ouders uit die hen in een spiritueel voedende omgeving konden opvoeden. In een enkel geval ontmoette ik kinderen die uit ouders waren geboren die spiritueel niet bewust waren. In die gevallen waren hun grootouders hoogontwikkelde lichtwerkers die hielpen de spirituele kennis en gaven van deze kinderen te beschermen en te voeden. De meeste mensen vertelden me dat hun Kristallijne Kind een diepzinnige spirituele leraar was, die de ouders veel leerden om een buitengewoon liefdevol en zacht mens te zijn. Op een dag hield ik een lezing in het Australische Sydney. Tijdens de pauze vroeg mijn uitgever die door mijn boeken verkocht: “Waar gaat dit boekt toch over waar iedereen mij naar vraagt? Ze willen allemaal een boek over de Kristallijne Kinderen kopen!”. Ik moest lachen en vertelde hem dat dit boek niet bestond. Ik vertelde alleen over de gegevens die ik verzameld had door interviews en mijn eigen channelings. Mijn uitgever zei toen: “Nou, blijkbaar willen ze zo’n boek. Wil je dit schrijven?”. Zonder aarzeling hoorde ik mezelf antwoorden dat ik dat natuurlijk wilde doen. Resultaat is het boek’ The Crystal Children’, uitgegeven door Hay House. (dit boek is nog niet verkrijgbaar in het Nederlands voor zover wij weten).